Vermeerderingsmethoden voor pluimen van hortensia’s

размножение гортензии метельчатой

Als de belangstelling voor kleine heesters toeneemt, zal de aandacht waarschijnlijk worden gevestigd op de kleine plant van anderhalve meter. Hoe hortensia’s worden vermeerderd, onder welke omstandigheden ze moeten worden verzorgd, waar ze wel en niet van houden – u moet alles weten om na verloop van tijd te kunnen genieten van een gezonde struik met grote bloeiwijzen.

Hoe dit type hortensia eruit ziet en hoe ze verschilt

Deze lage, verre oosterse plant komt in het wild voor op de Kuril-eilanden, Sachalin en landen als China en Japan. Hij wordt gevonden in de bosranden en ondergroei van eikenbossen. In de loop der tijd is het een gecultiveerde struik geworden, die de aandacht heeft getrokken van hoveniers en ontwerpers. Het is een van de weinige struiken die een echte sieraad in de tuin zal zijn.

De bloeiwijzen (tot 30 cm lang), die hem op de verse, ongeopende scheuten sieren, zijn een echte blikvanger. De bloemen zijn vele soorten. De eenhuizige zijn eerder klein en laten hun bloemblaadjes vallen na bestuiving. Steriele bloemen zijn gemakkelijk te herkennen, soms tot 3 cm in doorsnee en blijven langer aan de struik. En de kleur verandert geleidelijk van zijn aanvankelijke crèmekleurige of groenwitte tint in een delicaat lichtroze of zelfs groenrood.
De pluimstruik is gemakkelijk te onderscheiden van de andere. Hij groeit snel en de aangeplante bladeren zijn groot en stippelen zijn rechte, spreidende takken uit.

Veel voorkomende variëteiten zijn de volgende:

  • Matilda’;
  • “Brussels Lace”;
  • “Kiushu”;
  • “Grandiflora”;
  • Unic’.

Elk verschilt in bloemgrootte, de verhouding vruchtdragende tot steriele bloemen, de duur en vorm van de bloei en de aan- of afwezigheid van geur.

Verzorgingsvereisten voor hortensia’s

Deze vochtminnende plant is vorstbestendig (hij kan overleven tot min 25 graden Celsius), groeit snel, houdt van vruchtbare grond en een hoge vochtigheid, niet alleen in de lucht maar ook in de bodem.

Hydrangea panicularis kan, met voldoende zorg en correcte vermeerdering, een struik zijn met een lange levensduur. Sommige planten van deze soort worden wel 60 jaar oud.

Zelfs drassige bodems zijn geschikt voor hortensia’s. Opdat de struik zou bloeien en sterk zou zijn, moet de grond in een straal van 1,5 meter rondom de struik vochtig worden gehouden. Zure grond met veel klei is het beste voor de plant en als de grond alkalisch is, bestaat het risico van chlorose op de bladeren. Het aanzuren van de grond gebeurt op de gebruikelijke manier – met ijzersulfaat of ammoniumsulfaat en met naaldhoutstrooisel of gewone turf.

Even belangrijk als een vruchtbare bodem en goede verlichting voor deze heester is bescherming tegen tocht of wind. Aanplanten in de buurt van gebouwen, hekken en heggen is daarom het beste. Omdat hortensia’s niet bang zijn voor verontreinigde lucht, zijn ze favoriet geworden voor beplanting in de privé-gedeelten van steden, langs wegen en op grote lanen.
Het snelle herstel van de struik na vorst en het ontbreken van gevaar voor een koude winter maken van deze plant een favoriet bij tuiniers. Zelfs jonge scheuten die door de vorst zijn beschadigd, kunnen zich tijdens het warme seizoen herstellen.

Hortensia’s worden in het vroege voorjaar teruggesnoeid, zoals vele andere. Of doe het al in de winter. Te laat, als de lente al in volle gang is, mag niet worden gesnoeid. Dit kan de plant zwak maken en niet bestand tegen ziekten. Het ontbreken van mooie bloeiwijzen aan de struik is niet het enige negatieve gevolg dat kan voortvloeien uit onprofessionele verzorging.
Om de scheuten sterk te houden, moet de pluimhortensia worden besproeid met een zwakke oplossing van mangaanwater. Slechts een halve gram per 12 liter water.

Gezien de voorliefde van de plant voor vruchtbaarheid, vereist Hydrangea panicula een regelmatige bemesting.

Bemest met organische meststof op maandelijkse basis, maar niet meer dan 14 dagen na de bemesting met minerale meststof. De bemesting wordt eens in de 2 weken met vloeibare meststof verwend. Stop met kunstmest geven in augustus.

Bekende vermeerderingsmethoden

pluimhortensiaOm uw eigendom of tuin volledig te verfraaien, moet u alle geheimen van deze heesters kennen. Hortensia’s kunnen niet alleen worden vermeerderd door deling, maar ook door vermeerdering, knipsels en stekken, en door zaad. Het goede aan hortensia’s is dat ze geen zaaibedvoorbereiding nodig hebben. Ze worden onmiddellijk gezaaid in de vochtige grond van de kisten die normaal voor zaailingen worden gebruikt. Afdekken met glas of PE-folie gedurende ongeveer 3 weken. De zaailingen zullen er lang over doen om te ontkiemen. Ze mogen pas in de tuin worden geplant als ze 2 jaar oud en meer dan 30 cm hoog zijn.

Vermeerdering door stekken:

Stekken van hortensia’s is een andere vermeerderingsmethode en wordt in midzomer geproduceerd. In juli, wanneer de knoppen gevormd zijn, snijdt u groene stekken van de zijscheuten van de jonge plant en plant u die uit nadat u ze met een bewortelingsoplossing heeft behandeld. Om stekken correct te snijden, moeten alleen scheuten worden geselecteerd die zich in het onderste deel van een goed verlichte kroon hebben gevormd, omdat hun knoppen veel groter zijn dan die van hun tegenhangers. Het hele proces moet worden uitgevoerd met vochtige stekken om te voorkomen dat ze uitdrogen. Daarom wordt dit soort voortplanting in de vroege ochtenduren uitgevoerd.

De natuurlijke vulling van de weefsels met vocht is de eerste sleutel tot succes.

De vermeerdering door stekken zal “perfect” verlopen als de stekken snel worden afgesneden en de afgesneden scheuten “hun lot afwachten” door in voorgekookt water te staan.

Verwijder eerst de bovenkant, waar de knop zit. Verdeel vervolgens wat er van de scheut over is, zodat er 2-3 paar bladeren per stek zijn. Dompel de stekken onder in de oplossing om de wortelgroei te stimuleren, maar de bladeren mogen niet in contact komen met de vloeistof. Als een bewortelingsmiddel nodig is, maar er geen tijd is om het aan te schaffen, is de beste volksmethode een honingoplossing van 1 theelepel honing en 1 kopje zuiver water. De verdikking aan de uiteinden van de stekken zal sneller gaan en er zullen sterke wortels uit voortkomen. Om ervoor te zorgen dat het hele vermeerderingsproces van stekken perfect verloopt, moet u een turfmengsel bereiden met 2 delen turf en 1 deel zand.

Gezien de liefde van de plant voor vocht, moet u de potgrond vooraf bevochtigen. De stekken moeten worden afgedekt met potten, zodat ze beter wortelen. Als het niet regent en het mooi weer is, giet u eenmaal per 3 dagen rechtstreeks water in de potten; als het droog en warm is, elke dag. Onbedekte stekken zullen ook tweemaal per dag worden besproeid. De stekken zullen wortels krijgen, kunnen bedekken met nieuwe bladeren en zullen in ongeveer een maand sterker worden. De kruiken zijn dan niet meer nodig, maar er moet wel bescherming worden gebruikt.

Verschillende lagen afdekmateriaal zorgen voor isolatie tegen de vroege herfstvorst. Winterisolatie moet een echte bescherming zijn. Het wordt als volgt uitgevoerd: bedek het met gebladerte, bedek het met eender welk materiaal bovenop de voorgemonteerde frames. Rekening houdend met het feit dat de winters koud kunnen zijn, met zware sneeuwval, kan de hele structuur bedekt worden met lapnoten bovenop. De zaailingen worden op hun definitieve standplaats uitgeplant wanneer zij een minimumhoogte van ten minste 30-35 cm hebben bereikt.

Vermeerdering door snoeien:

De vermeerdering van hortensia’s door enten moet op een andere manier worden uitgevoerd. Bagger de grond rond de plant, maak hem plat en maak vervolgens een radiusgroef. Ze moeten ongeveer 2 cm diep zijn, zodat niet meer dan één scheut vanaf de onderkant van de plant in de onkruidrug kan worden geplaatst. Er worden katapulten en aarde gebruikt om tegenwicht te bieden aan de rechttrekkende takken. De wortels komen meestal tevoorschijn vóór de eerste goed ontwikkelde knop, gerekend vanaf de onderkant. U kunt er een touwtje opzetten, bijvoorbeeld van zacht draad.

Tegen het einde van de zomer zullen de scheuten jonge scheuten produceren die om de 1-1,5 week moeten worden gesnoeid. Begin wanneer de hoogte van de scheuten meer dan 15 cm bedraagt en ga door tot de hoogte van de heuvel zelf 20-25 cm bedraagt. Zoals uit de praktijk blijkt, is het niet moeilijk om deze plant te vermeerderen met zaailingen van de broedstam. Het enige wat u hoeft te doen, is de scheuten die een halve meter hoog zijn, in oktober van elkaar scheiden en de zaailingen voor de winter ingraven, zodat ze in het voorjaar kunnen worden uitgeplant. Het jaar daarop kunnen ze definitief worden geplant.

Vermeerdering door enten:

De hortensia panicula wordt ook goed vermeerderd door propagulen. Alle soorten vermeerdering vereisen kennis en zorg, maar deze in het bijzonder. Zodra de bovengrond is verwijderd, scheidt u de scheuten, zodat het wortelstelsel niet wordt beschadigd. De ent moet in een bed worden geplant en daar 12 tot 24 maanden blijven groeien.

Zoals u ziet, zijn er verschillende vermeerderingsmethoden voor hortensia’s. Het belangrijkste is dat de tuinierster het aantal struiken van haar lievelingsplant in de tuin wil verhogen, of er nog een klein inkomen aan wil overhouden. Ondanks enkele moeilijkheden bij de verzorging en de teelt van nieuwe struiken, wordt deze plant steeds populairder, vooral in het midden van Europa.

Een moestuin op een vensterbank
Een commentaar toevoegen