Er is een reden waarom de meeste mensen van grote geel-oranje tomaten houden. Behalve dat ze in de meeste gevallen erg lekker en zoet zijn, bevatten ze heilzame stoffen waardoor ze kunnen worden aanbevolen voor het dieet van kinderen en diëten. Een kenmerkende vertegenwoordiger is de Amana Orange variëteit van Amerikaanse origine, die in ons land nog niet veel voorkomt.
Beschrijving
De in 1984 in de VS gekweekte tomaat Amana Orange wordt beschouwd als een amateurras. Het ras is pas in 2019 op verzoek van ondernemer V. I. Blokin-Mechtalin opgenomen in het Staatsregister van veredelingsresultaten van de Russische Federatie. Het is bestemd voor de teelt onder glas door datsja-boeren en amateurtuiniers. Het is aanvaardbaar in de meeste van de bestaande regio’s: zowel met een comfortabel klimaat voor tomaten (noordelijke Kaukasus, Beneden-Wolga) als met korte koude zomers (noorden, noordwesten, Oeral, enz.).
De variëteit is onbepaald, de struiken kunnen een hoogte van twee meter bereiken. De bladeren zijn regelmatig groot, groen en licht getuft. Het eerste bloemtrosje wordt gevormd na het 9e blad, de volgende om de drie. Tot 5-6 vruchten kunnen in een borstel worden gezet. Wat de rijpheid van het gewas betreft, behoort de Amana Orange-tomaat tot de vroegrijpe: na het planten van twee maanden oude zaailingen zijn de eerste vruchten al na 40-45 dagen rijp.
De tomaten hebben een platronde vorm met goed gedefinieerde ribben, de consistentie is zacht, er zijn meer dan 6 zaadcellen, en weinig zaden. De vruchten wegen 300-400 g en zijn bij rijpheid heldergeel tot oranje gekleurd. Met zorgvuldige verzorging en rantsoenering van de oogst is het mogelijk exemplaren van een kilo te produceren. Het vruchtvlees is vlezig, sappig: zoals amateurtuiniers op fora schrijven, “stevig vlees”, de schil is dun. Dergelijke tomaten worden vaak “bif-tomaten” genoemd. Ze worden vooral gebruikt voor salades, en de smaak is zoet, goed beschouwd, met een licht wrange nasmaak. Er zijn fruitige noten in het uitgesproken aroma.
Het ras heeft een zeer hoge opbrengst: volgens het officiële document bedraagt deze meer dan 17 kg/m2 in foliekassen. Hij produceert ongeveer 4 kg tomaten per plant. Door de aanwezigheid van lycopeen in de tomaat kan de Amana Orange tomaat worden aanbevolen aan mensen met hart- en vaatziekten. De resistentie tegen ziekten is van het gebruikelijke niveau, typisch voor rassen die aan het eind van de twintigste eeuw zijn geïntroduceerd.
Voor- en nadelen
Amana Orange is een tomaat voor liefhebbers van “honing”-variëteiten. Nu kan het niet langer een van de beste onder de soortgenoten worden genoemd, maar door een combinatie van positieve eigenschappen staat het ras duidelijk bovenaan in de beoordeling. Zijn deugden zijn:
- hoogwaardig uiterlijk van grote vruchten;
- voedingseigenschappen;
- zeer hoge opbrengst;
- geen barsten in de tomaten;
- weerstand tegen phytophthora;
- vlezig vlees;
- originele smaak.
Van de nadelen worden de volgende het meest genoemd:
- slechte houdbaarheid;
- slechte transporteerbaarheid;
- grote invloed van temperatuurschommelingen op de opbrengst en de kwaliteit van de vruchten;
- de noodzaak om de plant goed te vormen.
Amana Orange is een variëteit voor plaatselijke verse consumptie, en is dus niet interessant voor landbouwers die groenten telen voor de verkoop, maar wel zeer aantrekkelijk voor tuinders die kassen hebben en een vroege oogst van mooie vitaminevruchten willen telen.
Groei-eigenschappen
Aangezien de Amana Orange-tomaat hoofdzakelijk in kassen wordt geteeld, hangt het tijdstip van het zaaien van zaden voor zaailingen af van de kwaliteit van de beschikbare structuur. Voor vroege rassen is zaadloze teelt ook mogelijk, maar om alle mogelijke voordelen te benutten, moeten de zaailingen eerst worden voorbereid. De zaailingen kunnen zelfs eind februari worden gezaaid en dan eind april naar het kasbed worden overgebracht. In de meeste regio’s worden ze minstens een maand later in het open veld klaargemaakt. Tomaat Amana Orange is niet koudebestendig, dus in ieder geval worden de zaailingen kort voor het planten afgehard.
Een beplantingsplan stelt 3 tot 4 planten per vierkante meter bed voor. Om een hoge opbrengst te bereiken, moet de grond goed bemest worden, maar ook later heeft u meststoffen nodig. Aangezien het gewas vroeg rijpt, is er echter geen tijd om meer dan twee keer te bemesten. Tot aan het begin van de rijping van de tomaten heeft Amana Orange veel en overvloedig water nodig. Zodra de vruchten de voor de cultivar typische grootte hebben bereikt, moet de watergift worden verminderd.
Het is raadzaam de struiken tot één of twee stammen te vormen en de stammen tijdig te verwijderen. Niet alleen moeten de stengels aan stevige steunen worden vastgemaakt, maar naarmate de tomatenplanten groter worden, zullen ook de vruchtenborstels groter worden. Phytophthora is voor deze tomaat niet gevaarlijk, om de kans op andere ziekten te verkleinen is het nuttig de struiken preventief met fungiciden te besproeien vóór het rijpen van de vruchten.
Oogst de tomaten als ze rijp zijn. Ze kunnen ook binnenshuis worden gerijpt, maar het is beter te wachten tot de struiken volledig gekleurd zijn. Helaas is de oogst niet geschikt om lang te worden bewaard: alles wat niet binnen 3-4 dagen kan worden gegeten, wordt verwerkt tot pasta’s en sauzen. Het sap van deze tomaten is ook lekker, maar heeft een ongebruikelijke kleur.
De Amerikaanse Amana Orange-tomaat is bedoeld om door tuinders te worden geteeld om in de vroege zomer vers te worden geconsumeerd, zodat de struiken overwegend in de kas worden geplant. Het is een variëteit met grote vruchten; de felgele tomaten zijn rijk aan lycopeen en worden daarom veel gebruikt voor dieetdoeleinden.
