De tomaat Alphonse F1 is nog niet zo bekend: de zaden ervan zijn pas in 2020 op de markt gekomen. Sommige tuiniers noemen het een cherrytomaat, terwijl de teler Alfons als een cocktailtomaat positioneert. Informatie over de hybride is zo schaars dat we vandaag moeten afgaan op reclameboodschappen en op de weinige recensies van degenen die erin geslaagd zijn deze tomaat op hun perceel te testen. Terzelfder tijd is de vraag naar de zaden, zoals naar elke nieuwigheid, vrij groot, hoewel de kostprijs ervan niet laag kan worden genoemd.
Beschrijving
Tomaat Alfons F1 wordt door de ontwikkelaar (Agrofirm “Partner”) aangeprezen als een hoogproductieve hybride. Volgens de in de pers beschikbare gegevens is dit waar: in de kas kan tot 20 kg/m² fruit worden geoogst, maar in onbeschermde grond iets minder. Aangezien Alphonsus een gedetermineerde plant is die niet hoger wordt dan 1 meter, wijzen deze cijfers op een zeer hoge opbrengst. De bladeren zijn van het aardappeltype, gebruikelijke grootte, donkergroen, met een beneden gemiddeld loof. Passer-formatie is slecht uitgesproken.
Zoals bij veel gedetermineerde tomaten wordt de eerste bloemtros gevormd boven het 6e of 7e blad, en daarna om de 1-2 bladeren. Belangrijk is dat elke bloemtros ongeveer een dozijn tomaten bevat (tot 14) van nagenoeg dezelfde grootte en hoge kwaliteit. De vorm is pruimvormig, met een kleine tuit aan de top, de ribbels zijn nauwelijks waarneembaar. De kleur is klassiek rood; binnenin is de vrucht helder roze; gewicht 30-40 g. Er zijn slechts twee zaadcellen; de schil is dun maar stevig. De hybride is middelvroeg rijp en doet er 3,5 maand over vanaf de volledige ontkieming tot de eerste oogst.
Vaak staat op de zaadverpakking dat de vrucht een uitstekende smaak heeft, maar van wat tuinders tot nu toe hebben verzameld, ligt het dichter bij goed. De zuurheid is zwak en de nasmaak is zoet. Het belangrijkste gebruik is voor het inblikken van hele vruchten, maar salades, pasta’s en sauzen zijn ook mogelijk. Er zijn echter berichten dat sommige vruchten barsten tijdens het inblikken, wat in strijd is met de beweringen van de producent over het hoofddoel van de teelt. Het kan enige tijd duren voordat een definitief antwoord op deze vraag wordt gegeven. Door de grootte en de vorm van de vruchten kunnen ze worden ingevroren zonder te worden versnipperd. Het gewas verdraagt vervoer goed.
Zoals de meeste moderne hybriden is Alphonsus zeer resistent tegen ziekten, met name tegen het tomatenmozaïekvirus, bacteriose en Alternaria. Hij is betrekkelijk winterhard, maar in problematische streken wordt hij het best in kassen geplant.
Voor- en nadelen
De voornaamste voor- en nadelen van de Alphonsus-tomaat zijn dezelfde als die van veel van zijn tegenhangers – middenvroege hybriden van de eerste generatie. Dus, de pluspunten zijn:
- uitstekend uiterlijk van de vruchten;
- een zeer hoge opbrengst;
- goede transporteerbaarheid;
- gemak van verzorging;
- hoge weerstand tegen ziekten;
- universeel doel.
De nadelen zijn:
- een aanzienlijke vermindering van de opbrengst wanneer wordt overgegaan naar de open grond;
- de noodzaak om de plant aan palen te binden;
- aanzienlijke kosten van zaaigoed.
Voor een meer gedetailleerde analyse van de hybride kenmerken moet ervaring worden opgedaan: in twee jaar daadwerkelijk gebruik komen wellicht niet alle voor- en nadelen naar voren.
Groei-eigenschappen
In de meeste regio’s is de teelt van de Alphonsus-tomaat alleen mogelijk via zaailingen. Het zaaigoed wordt in kisten gezaaid op het voor de streek gebruikelijke tijdstip: begin of midden maart. In het perk planten – als het warm weer is. De aanbevolen plantdichtheid is 4 planten per vierkante meter. Een dichtere opstelling zal niet tot een aanzienlijke opbrengstverhoging leiden.
De verzorging van zaailingen is gebruikelijk: vóór het rijpen van de vruchten moet overvloedig water worden gegeven, daarna wordt het water minder. Afhankelijk van de vruchtbaarheid van de bodem wordt om de twee of drie weken bemest. Vorm de planten tot twee of drie stengels, en verwijder eventuele extra stengels. Bind de stengels uiterlijk bij het begin van de vruchtvorming vast aan staken of een latwerk: snelgroeiende tomaten buigen de struiken naar de grond.
Behandeling tegen ziekten is meestal niet nodig, maar pas op voor mogelijke plagen (vooral witte vlieg en spint). Oogsten is beter in het stadium van volledige rijpheid: in bijna het hele land hebben de vruchten van de Alphonsus-tomaat geen zin om groen of zelfs in blancheerrijpe toestand te worden verwijderd.
De Alphonsus F1-tomaat is een nieuwkomer op de binnenlandse markt. Er zijn weinig recensies over, maar die bevatten meer positieve punten. In de eerste plaats worden een zeer hoge opbrengst en plantresistentie tegen ziekten geconstateerd.
