De Alaska-tomaat is een vroeg rijpend ras dat goed bestand is tegen ongunstige weersomstandigheden. Hoewel het geen bijzondere voordelen heeft, wordt het beschouwd als een van de meest betrouwbare tomatenrassen, die door elke beginner kan worden geteeld. Sinds twee decennia is hij bekend en geliefd bij tuiniers in alle Russische regio’s.
Beschrijving
Tomaat Alaska, gekweekt door specialisten van het landbouwbedrijf “Gavrish”, is in 2002 geregistreerd in het Staatsregister van veredelingsresultaten van de Russische Federatie. Goedgekeurd voor teelt in bijna alle beschikbare regio’s: zowel typisch “tomaten” (de Kaukasus, de Beneden-Wolga), als met een streng klimaat (de Oeral, Siberië). Het ras kan zowel in kassen als in onbeschermde grond worden gebruikt. Het is niet ongewoon om Alaska struiken te vinden op de balkons van stadsflats.
Het is een gedetermineerd ras, dat iets meer dan een halve meter hoog is. De bladeren zijn de gebruikelijke grootte, lichtgroen. De eerste bloemtros wordt gevormd boven het 8e of 9e blad, daarna om de 1-2 bladeren. De vruchten zitten in trossen van 4-5, zijn platrond, niet geribd, rood van kleur. De rijping is vroeg: iets meer dan drie maanden na de volledige ontkieming. Zaadkamer 3 of 4, sappig vruchtvlees. Het gewicht van de vrucht is iets minder dan 100 g; er zijn geen kleine exemplaren. De schil is zwak, vaak gebarsten tijdens het rijpen in aanwezigheid van overmatig vocht. De smaak is zoet, wordt als goed beschouwd, en het belangrijkste gebruik is als salade. Niet geschikt voor inblikken, maar wel voor het maken van tomatenpuree of sauzen.
Deze tomaat is vrij productief: er wordt ongeveer 10 kg tomaten per vierkante meter geoogst. De vruchtzetting wordt weinig beïnvloed door het weer. De resistentie tegen de meeste ziekten (cladosporiose, tabaksmozaïekvirus, fusarium, enz.) is hoog. Het gewas is niet goed bestand tegen vervoer en is niet lang houdbaar.
Voor- en nadelen
Tomaat Alaska is een ras voor amateurtuinders en kleine landbouwers: wegens de slechte bewaarbaarheid en transporteerbaarheid is het niet rendabel om tomaten voor de verkoop te telen. Ze bederven niet onmiddellijk tijdens de opslag, maar de smaak gaat snel achteruit. Dit zijn echter allemaal minpunten van het ras, afgezien van het feit dat de smaak niet als uitstekend kan worden beschouwd (bij vroege tomaten is dat zeer zeldzaam). De lijst van voordelen is nog veel langer:
- gemakkelijk te verzorgen, pretentieloos in de groeiomstandigheden;
- koude tolerantie;
- kan worden gekweekt op een balkon of vensterbank;
- hoge weerstand tegen ziekten;
- vruchten van gelijke grootte;
- langdurige vruchtzetting;
- uitgesproken “gemalen-tomaat” smaak en fruitaroma.
Nu zijn er veel analogen van de Alaska-tomaat, die een verfijndere smaak hebben, beter bewaarbaar zijn en beter vervoerbaar zijn. Vele tuiniers, die bijna 20 jaar geleden verliefd werden op deze variëteit, schrappen hem echter niet uit hun lijstje van “favorieten”, vooral wegens het gemak waarmee hij kan worden geteeld en zijn weerstand tegen de grillen van het weer.
Groeiende eigenaardigheden
In koude streken wordt de Alaska-tomaat gekweekt via zaailingen, in de zuidelijke helft van het land is het heel goed mogelijk om zaden rechtstreeks in het bed onder de folie te zaaien. In dit geval kan natuurlijk niet in juni worden geoogst, maar de andere voordelen van het ras zullen zich voordoen, net als bij de zaailingenmethode.
Vanaf het zaaien van de zaden in potten of kisten tot het planten van de zaailingen in de grond verstrijkt iets meer dan anderhalve maand, waarmee rekening wordt gehouden bij de keuze van het tijdstip. Ondanks de compactheid van de struiken, is het niet aan te raden meer dan vijf stuks per vierkante meter te planten. Water geven tot het begin van het rood worden van de vruchten moet overvloedig gebeuren, daarna wordt het praktisch stopgezet. Alaska houdt niet van sproeien. Tijdens het groeiseizoen worden tomaten van deze variëteit slechts tweemaal gevoed.
Tomato Alaska kan worden geteeld zonder de struiken te vormen of op te binden. Het gedeeltelijk verwijderen van de stengels zal echter niet storen (de vruchten zullen iets groter zijn), en zonder afbinden zal bij een rijke oogst van de grond moeten worden geplukt (want aan elke struik groeit minstens 2 kg tomaten). Als u ervoor kiest geen haringen te gebruiken, moet u tijdens de rijping van de vruchten schoon stro onder de struiken leggen. Rijpe tomaten mogen niet te lang in het bed blijven liggen, vooral niet als het regenachtig weer is. Als u niet van plan bent de oogst binnen een week voor salades te gebruiken, recycle het overschot dan voor sapjes of sauzen.
De Alaska-tomaat is een beproefde vroegrijpe slasoort. Nu kan het niet als een van de beste worden geclassificeerd, maar het gemak waarmee het kan worden geteeld en de zeer behoorlijke opbrengsten maken het tot een van de populairste onder Russische datsja-telers in verschillende regio’s.
