Hortensia’s worden door bloemisten soms kameleonhortensia’s genoemd, omdat de kleuren van de bloeiende struiken gemakkelijk veranderen naargelang van de pH-waarde van de grond. Als u eenmaal een nieuw exemplaar hebt gevonden, moet u geen haast hebben met experimenteren. Plant de zaailingen in een optimale bodemsamenstelling. Na de eerste bloei kan de pH van het grondmengsel worden aangepast.
Het is vermeldenswaard dat bloemenkwekers hortensia’s zowel in tuinen als in kamers met succes telen. De eisen die aan de aanplant, teelt en verzorging worden gesteld, zijn enigszins verschillend voor heesters voor binnen en voor heesters voor in de tuin.
Welke grond voor tuinhortensia’s
Hortensia’s kunnen hun rol als tuinkoningin met weinig moeite vervullen wanneer ze worden geplant. Van sierheesters wordt vaak gedacht dat ze weinig onderhoud vergen. De plant zal echter gelukkig reageren op de juiste bodemsamenstelling en genieten van een overvloedige bloei.
De grond voor hortensia’s moet aan bepaalde criteria voldoen:
- Minerale samenstelling;
- Niveau van beluchting;
- Waterdoorlaatbaarheid;
- Zuurgraad.
Mineraalgehalte
De grond voor het planten van hortensia’s moet ruim vóór het planten van de zaailingen worden voorbereid. Als de plantplaats eenmaal is bepaald, graaft u een plantgat. Graaf op zware grond het gat iets dieper dan nodig is om voor een drainagelaag te zorgen. Grof gemalen steen of gebroken tegels werken goed als drainage. Een drainagelaag voorkomt dat het water stagneert.
Maak een apart grondmengsel om de plantgaten te vullen. Een voedingssubstraat wordt verkregen door gelijke hoeveelheden zwarte aarde, bladaarde, zodegrond, grof zand, mulch en turf door elkaar te mengen. Als bovenste bemesting wordt ontboste mest of superfosfaat toegevoegd. Het resulterende grondmengsel wordt gedurende twee tot drie maanden in de plantkuilen gegoten om een volledige synthese van de minerale en organische verbindingen mogelijk te maken.
Beluchting van de bodem voor hortensia’s
Door toevoeging van grof zand aan het substraat wordt de bodemventilatie verbeterd. Bovendien omvat de agronomie van hortensia’s het losmaken van de grond en mulchen om zuurstofgebrek in het wortelsysteem te voorkomen.
De waterdoorlatendheid van de bodem is belangrijk voor de succesvolle teelt van de sierheester.
Hortensia’s verdragen geen zware leemgrond die vocht lang vasthoudt en vatbaar is voor wateroverlast. Ze wortelen ook niet in zanderige gebieden vanwege het lage voedingsstoffengehalte.
De waterdoorlatendheid van het plantsubstraat wordt gehandhaafd door de aanwezigheid van turf en zand. Deze componenten zorgen ervoor dat het water niet in de bovenste lagen blijft, maar gemakkelijk dieper doordringt en de wortels bereikt. Het is raadzaam om de oppervlaktelaag steeds los te maken na elke waterbeurt van de hortensia.
Zuurtegraad
Hortensia’s houden van matig zure of lichtzure grond.
Een pH van 5,5 is het beste. Kalk de grond nooit. De zuurtegraad van de grond zal geleidelijk afnemen naarmate het wortelsysteem voedingsstoffen opneemt, wat een natuurlijk proces is.
Organische en minerale meststoffen verzuren de bodem. Ammoniumsulfaat, ureum, salpeter en ijzersulfaat zijn uitstekende pH-boosters.
Indien nodig kan een extra aanzuring worden uitgevoerd door tien gram van een voedingszuur toe te voegen aan tien liter water. De hortensia zal de teler op de hoogte brengen van elke wijziging in de zuurtegraad van het substraat.
De plant verandert, als een lakmoesstrip, de kleur van zijn bolvormige bloeiwijzen naar gelang van de zuurtegraad.
Exemplaren die op zure grond groeien, bloeien blauw, paars en blauw. Op een alkalische standplaats produceert hij echter trossen roze bloemen. Witbloeiende borstels zijn kenmerkend voor hortensia’s die groeien op gronden met een neutrale reactie.
Ervaren tuiniers gebruiken deze unieke eigenschap van de plant om te experimenteren. Verzuur de grond aan de ene kant van de hortensiastruik en alkaliseer hem aan de andere kant om een verscheidenheid aan kleuren op één enkel exemplaar te verkrijgen.
Voorbereiding van het substraat voor kamerhortensia’s
Bloemisten die geen tuinpercelen hebben, hebben succes gehad met het kweken van hortensia’s voor binnen. De bloeiende heester is een mooie decoratie voor een ruime kamer of balkon. Hortensia’s vereisen een enigszins andere samenstelling van het substraat dan tuinplanten.
Het optimale substraat voor een kamerplant wordt bereid door gelijke hoeveelheden van de volgende ingrediënten te mengen:
- Potgrond;
- Gemalen humus;
- Verkruimelde turf;
- Grof zand;
- Dennennaalden.
De kamerhortensia houdt ook van lichtzure grond, dus de toevoeging van turf en dennennaalden is essentieel. Het zand moet in de oven worden voorverwarmd of enkele minuten in de magnetron worden geplaatst.
Denk er bij het kiezen van een plantenbak aan dat de vaas eerder breed dan hoog moet zijn. Indoor exemplaren worden gevormd tot verspringende, lage struiken. Brede, staande decoratieve vazen zijn ideaal voor het planten van hortensia’s.
Besteed bijzondere aandacht aan de drainagelaag en de drainagegaten in de bodem van de pot. Gebruik fijne kiezelsteentjes, kleine stukjes piepschuim en gebroken tegels als afwateringsmengsel. Gebroken bakstenen en claydite hopen vocht op en zijn niet geschikt voor het planten van hortensia’s. Maak de bovenste laag grond en mulch los om een optimale beluchting van het wortelsysteem te handhaven.
Hortensia’s zijn ook gevoelig voor de zuurtegraad van de grond en zullen reageren op experimenten met veelkleurige, bolvormige bloemen. Als oxidatiemiddelen worden aluin, ijzersulfaat en minerale additieven gebruikt.
In de herfst stopt de plant met bloeien en bereidt zich voor op een winterrust.
De laatste voeding wordt begin tot midden september gegeven, waarna de watergift geleidelijk wordt verminderd. De rustperiode begint in november en duurt tot februari. Gedurende deze periode kan de vaas op een koele, lichte plaats worden gezet en met mate worden bewaterd. De eerste bemesting wordt uitgevoerd begin tot midden februari om de hortensia wakker te maken.
Waarom hortensia’s niet wortelen
Ondanks de algemene pretentieloosheid van sier-bloeiende heesters, wordt de bloementeelt soms op een fiasco getrakteerd. Door het substraat op zuurtegraad te controleren, kan de oorzaak van de vegetatiestop worden weggenomen. Hortensia’s, zowel tuin- als kamerhortensia’s, reageren uiterst negatief op alkalische bodems, een hoog kalkgehalte en een tekort aan ijzer.
Niet alle hortensia’s zullen bloemstengels vormen op de scheuten van het vorige jaar. Onwetende kwekers geven vaak blijk van veel enthousiasme bij het snoeien, waardoor de plant van bloemstengels wordt beroofd. Hortensia’s moeten in het vroege voorjaar gesnoeid worden, voordat de knoppen uitlopen. In september wordt gestopt met voederen en tot begin oktober wordt er water gegeven, afhankelijk van de weers- en klimaatomstandigheden.
