Hibiscussen zijn bomen en struiken die in hun oorspronkelijke vorm te zien zijn in India en China. De bloem zelf behoort tot de Malva-familie en kan dienen als een uitstekend decoratief ornament in elk huis. De bloemen van de plant zijn groot, weelderig en meestal helderrood. Vanwege zijn adembenemende schoonheid wordt de hibiscus ook wel de Chinese roos (rosa sinensis) genoemd.
Hibiscus sinensis bloeit van het vroege voorjaar tot de late herfst. Door zijn pretentieloosheid is het een tuin- en kamerplant geworden. Veredelaars hebben meer dan 1000 variëteiten ontwikkeld, variërend in grootte, vorm en kleur van de bloemen. De bladeren van de bloeiwijzen zijn terry-achtig en kunnen niet alleen rood zijn, maar ook wit, geel, roze en paars. De verzorging van de plant zelf is eenvoudig en vraagt niet al te veel tijd.
Thuiszorg voor hibiscus
Bij een goede verzorging van de plant mag de temperatuur niet hoger zijn dan +25 °C. In de winter mag de temperatuur niet hoger zijn dan +15 °C. Als de struik in de winter op een temperatuur van iets meer dan +12 °C wordt gehouden, kan hij net zo krachtig bloeien als in de zomer. Het is even belangrijk de planten te beschermen tegen koude wind en tocht. Dergelijke omstandigheden kunnen een zeer negatief effect hebben op de bloei en de groeikwaliteit van de hibiscus.
Ook de helderheid van het licht speelt een belangrijke rol.
Bij het kiezen van een hibiscusplaats kunt u het beste kiezen voor een raam dat op het oosten of westen gericht is.
Hibiscus Red Leaf houdt van helder, maar diffuus licht. U moet ook direct zonlicht vermijden, want dat kan brandwonden aan de bladeren veroorzaken. Als de plant niet genoeg zonlicht krijgt, kan hij zijn bladeren en knoppen laten vallen.
De bloem water geven
Van de lente tot de herfst regelmatig water geven en als de bovengrond uitdroogt tijdens het groei- en bloeiseizoen. Dit moet ongeveer om de 2-3 dagen gebeuren. Vanaf de herfst tot het einde van de winter kan de besproeiingsfrequentie worden teruggebracht tot eens in de 5-6 dagen. Het is belangrijk ervoor te zorgen dat het water blijft stromen en niet te lang in de schotel blijft staan. De bladeren van de bloem moeten vaak worden besproeid omdat de droge lucht ertoe kan leiden dat de knoppen niet volledig opengaan of zelfs afvallen.
Er zijn nog een paar belangrijke bewateringsregels:
- Bij warm zomerweer is het belangrijk de planten rijkelijk water te geven of een luchtbevochtiger te gebruiken.
- Wanneer u bevochtigt, moet u voorkomen dat er vocht op de bloemen komt.
- In de winter moet de lucht in de ruimte waar de plant staat, voortdurend worden bevochtigd.
- Als de plant niet genoeg water krijgt of de grond te droog is, zullen de bladeren en bloemen afvallen en als er te veel vocht is, zullen de wortels gaan rotten, met blad- en bloesemverlies tot gevolg.
- Om het vocht te krijgen dat de plant nodig heeft, kunt u bakken met water aan de radiator hangen of bakken met geëxpandeerde klei op de radiator plaatsen.
Voeding van de plant
De beste tijd om de plant te bemesten is tijdens de knopzetting of van de lente tot de herfst. Bemest de hibiscus eenmaal per week met minerale en organische meststoffen in afwisselende hoeveelheden. Voor bloeiende planten moeten minerale meststoffen met een laag stikstofgehalte worden gebruikt, omdat zij de bladgroei bevorderen en de bloei vertragen. Organische mest moet worden toegediend in een verhouding van 1 deel mest op 10 delen water. Het wordt aanbevolen om het 7 dagen te laten trekken. In de winter minder vaak bemesten, gemiddeld één keer per maand.
Ze hebben fosfor en kalium nodig om de bloei te bevorderen.
Aan het water moeten minerale meststoffen met sporenelementen worden toegevoegd. Dit moet eens in de 15 tot 20 dagen gebeuren. Het is nuttig te weten dat het beste tijdstip om het mestmengsel aan te brengen ’s morgens is, de dag nadat de plant met schoon water is besproeid.
Verpotten
De Chinese roos of hibiscus groeit vrij snel en zal dus zeker kort na aankoop moeten worden verplant. In de winkel gekochte zaailingen worden behandeld met speciale preparaten die de groei van de plant afremmen. De groei zal alleen worden versneld door opnieuw te planten en de grond volledig te vervangen.
De meest geschikte tijd voor herbeplanting is het voorjaar. Dit is het moment waarop de plant uit haar winterslaap ontwaakt met hernieuwde kracht. Voor het verpotten is vers substraat nodig. Schud in dat geval de oude aarde zo voorzichtig mogelijk van de wortels om beschadiging van de wortelharen van de struik te voorkomen.
Opties voor bodembestanddelen:
- Tweederde van de grond kan bestaan uit tuinaarde.
- Een derde kan bestaan uit universele potgrond.
- Kan een beetje humus of turfgrond bevatten.
Even belangrijk bij het planten is de drainage. Dit voorkomt stilstaand water in de bodem. Het is ook effectief om plastic flessendoppen onder de bodem van de pot te plaatsen, zodat de wortel van de bloem niet te lang in het water blijft staan, zelfs als er een sterke overloop is. Na verloop van tijd kan de afvoer verstopt raken met aarde en zijn gunstige eigenschappen verliezen. Om dit te vermijden, legt u een klein stukje vlies of een andere synthetische stof bovenop de kleilaag.
De jonge planten moeten worden overgeplant in een pot die ongeveer 3 cm groter is dan de vorige pot. Een jonge plant verplanten in een te grote pot zal het groen doen groeien, wat op zijn beurt de bloei zal belemmeren. Jonge hibiscusplanten kunnen het best jaarlijks worden verpot. Stop jaarlijks met verplanten wanneer de pot een diameter van 30 cm heeft bereikt.
Volwassen hibiscusplanten kunnen eens in de 3-4 jaar worden verplant in grotere potten.
Snoeien en vermeerderen
Bij het vormgeven van de struik is het belangrijk te weten hoe hij moet worden verzorgd, zodat de Chinese roos nog meer bloemen geeft. Snoeien gebeurt het best voor of na de bloeiperiode. Het is belangrijk om niet te laat in het voorjaar te snoeien, want te laat snoeien in mei verhindert de bloei in het volgende jaar. Zorg er in de herfst voor dat de afgesneden scheuten geen knoppen meer hebben.
Het moet met een schaar worden geknipt, de takken zijn te dun en een snoeischaar kan te ingewikkeld en onhandig zijn om te gebruiken.
Uitgedroogde takken, scheuten en takken zonder bladeren moeten worden gesnoeid. Gezonde maar te lange takken kunnen doormidden worden gezaagd.
Probeer de struik bij het vormgeven een korte, scheve boomvorm te geven. Laat bij het snoeien van de scheuten maximaal 3 bladeren aan elke tak zitten. De stekken moeten met een tuinvernis worden ingesmeerd om te voorkomen dat de plant zijn sap verliest. Alle stekken kunnen beworteld worden.
De plant kan op 2 manieren worden vermeerderd:
- Stekken. Stekken die overblijven na het snoeien, kunnen ook geschikt zijn voor deze methode. Die met houtachtige delen zullen het best doen. De voor vermeerdering geselecteerde stekken moeten in water met wortelstimulerende middelen of actievekooltabletten worden gezet. Wanneer de stekken wortels ontwikkelen, kunnen ze in een aparte pot worden geplant. Voor een snellere vertering en bewortelingstijd, knipt u een plastic fles door en bedekt u de zaailing met de ene helft. In het begin moet het deksel worden vastgeschroefd om een volledige vocht- en luchtdichtheid te creëren, en na verloop van tijd kan het worden losgeschroefd om ventilatie te creëren.
- Luchtboorders. Bij deze vermeerderingsmethode wordt op de gekozen tak een ringvormige snede gemaakt. Nat mos wordt op de snede gelegd en vervolgens met polyethyleen afgebonden. Het mos moet van tijd tot tijd worden bevochtigd en het uitlopen van de wortels moet worden gecontroleerd. Wanneer ze uitkomen, moeten de stekken worden afgesneden en in de grond worden geplant. Met deze vermeerderingsmethode kunnen al in het eerste jaar bloemen verschijnen.
Ongedierte
Hibiscus is een heel mooie plant, maar helaas is het mogelijk dat hij diverse plagen aantrekt. Als dit het geval is, moeten de eerste tekenen van ongedierte onmiddellijk worden behandeld om de plant mooi en gezond te houden.
Chinese rozen kunnen worden aangetast door ongedierte zoals bladluizen en schildluizen. Er zijn veel verschillende plagen, maar dit zijn de plagen die de grootste bedreiging vormen.
Bladluizen
Bladluizen planten zich zeer snel voort – een vrouwelijke bladluis kan tot 140 larven leggen. Tijdens hun leven produceren de bladluizen een lichtzoete vloeistof die mieren aantrekt. Ze eten de bladluizen echter niet op, maar beschermen de plant en brengen de larven over op andere planten, bomen of struiken.
Als u kleine, kleverige vlekken op de pas uitgekomen scheuten ziet, moet u ook andere planten van dichtbij bekijken – die kunnen ook met bladluizen zijn aangetast. Let vooral op de knoppen en jonge scheuten. Als er mieren zijn, is dat het eerste teken van bladluizen. Het is even belangrijk te beseffen dat bladluizen vectoren zijn van virale ziekten.
Tekenen van een bladluisplaag:
- Vervorming van de bovenste scheuten;
- Het krullen van de bladeren;
- Versuikering op scheuten en bladeren;
- De knoppen gaan niet open.
Om de bladluizen te bestrijden, moet de plant worden geïsoleerd; als er geen suikervlekken op zitten, kunnen de bladluizen gewoon worden geschoffeld en kunnen profylactische maatregelen worden genomen. Insecticiden zoals Confindor, Prestige of Istochnik kunnen worden gebruikt. De behandeling moet niet vaker dan om de 4-5 dagen worden uitgevoerd. Als de larven overleven, zijn ze echter gewend geraakt aan de chemicaliën en zullen ze zich blijven vermenigvuldigen.
Er is ook een traditionele manier om bladluizen te doden. U hebt een aftreksel van ui en knoflook nodig, ook tomatenbladeren, fijngehakte ui (15 g) of gedroogde schubben (6 g). Giet er kokend water over (1 liter) en infuseer gedurende acht uur. Filter de infusie en besproei de plant ermee. Het wordt aanbevolen deze behandeling 3 keer te herhalen met een interval van 8-10 dagen.
Als de aantasting te ernstig is, kan de plant in de oplossing worden gedompeld terwijl de grond wordt bedekt. Na de behandeling kan de plant het best in quarantaine worden geplaatst op een donkere plaats, uit de buurt van andere kamerplanten. De plant moet 3 weken in afzondering worden gehouden tot hij opnieuw begint te groeien. Daarna kan hij naar zijn oorspronkelijke plaats worden teruggebracht.
Scutellaria
De schurft is een insect dat zich snel vermenigvuldigt en het sap uit de planten zuigt. Een hibiscus of andere plant begint te verwelken, geel te worden en af te vallen. Ook de vorm van de bloemen en de kleur van de bladeren kunnen achteruitgaan.
De vrouwelijke schurft scheidt was af dat een beschermende korst vormt. De schurft kan rond of langwerpig zijn en bruin van kleur. Onder de korst legt het vrouwtje eitjes die uitgroeien tot kleine plantjes.
Tekenen van een schurftinfectie (afhankelijk van de structuur van de schurft):
- Een schurft is een bolle schurft die deel uitmaakt van het insect en eraan vastzit.
- Valse korst – de korst is plat en kan voorzichtig met een naald worden opgepakt en weggenomen.
Er zijn twee methoden om schurft te behandelen – folkloristisch en chemisch.
De volksmethode gebruikt knoflook. Wrijf de aangetaste plekken in met het sap of snijd de knoflook in kleine stukjes tot een homogene massa en breng die met een kwastje aan op de bladeren. De plant kan ook met alcohol worden behandeld. Drenk er watten in en behandel de aangetaste plekken. Alcohol heeft de heilzame eigenschap de borstelharen uit te drogen en zo de vermenigvuldiging van het ongedierte tegen te gaan.
Bij een chemische behandeling komen de preparaten en hun chemicaliën in het lichaam van het insect terecht en vergiftigen het. Producten zoals Actellic, Arrivo en Actara kunnen helpen. Er is ook een andere methode die het sap van de plant vergiftigt. Het geneesmiddel wordt door de wortel en de bladeren van de plant geabsorbeerd en komt in het sap terecht, waardoor het giftig wordt. Elke spray ter bestrijding van ongedierte bij kamerplanten (methylmercaptofos, fosfamide) is geschikt voor deze methode. Het is zeer belangrijk de plant na de behandeling niet in direct zonlicht te laten staan.
