Hortensia bigifolia: welke ziekten kunnen de plant aantasten

De grootbladige hortensia is geschikt voor het decoreren van buitenruimtes en binnenruimtes. Door de plant de nodige verzorging te geven, kunt u rekenen op heldere bloeiwijzen en weelderig groen gedurende de hele warme periode van het jaar. Het is niet ongebruikelijk dat telers problemen ondervinden met deze warmteminnende schoonheid. Het opsporen van de oorzaak van de ziekte is niet gemakkelijk voor de beginnende bloemist.

Algemene informatie over hortensia’s

De hortensia is een geslacht van bladverliezende bloeiende struiken van de familie der hortensia’s (Hydrangeaceae) dat zich vanuit zuidelijke breedtegraden wijd verspreid heeft. Bloemisten waarderen de plant om zijn verbazingwekkende sierwaarde en zijn betrekkelijke pretentieloosheid.

Het geslacht Hydrangeaceae telt ongeveer 100 soorten, waarvan de meeste zich goed hebben aangepast aan Europa, en de bloemisten in de open lucht, binnenshuis en in kassen weten te bekoren. De plant werd voor het eerst geïntroduceerd in noordelijke breedtegraden in 1820 vanuit Japan.

De mooie struik werd genoemd naar prinses Hortensia, zuster van de Heilige Roomse keizer Carl-Henrih Nassau-Siegen. De bloem werd later Hydrangia genoemd, wat in het Grieks “vat van water” betekent. Bloemisten hebben twee versies van deze naam. Het eerste is de gelijkenis met een kruik water van zijn zaadknoppen, het tweede is het hoge vochtigheidsgehalte van de plant.

De meeste vertegenwoordigers worden tussen 1 en 3 m hoog en beginnen te bloeien in het midden van het voorjaar tot het late najaar. Het vermeerderen van hortensia’s is vrij eenvoudig. Stekken van de scheuten na de jaarlijkse kroonvormende snoei zijn uitstekend materiaal voor het starten van nieuwe planten.

Onderhoud

Subtropische planten hebben het moeilijk om zich aan te passen aan noordelijke breedtegraden en toch hun onnavolgbare decoratieve kwaliteiten te behouden. Daarom moet de eigenaar de exotische huisdieren de meest geschikte leefomstandigheden bieden. In het geval van hortensia’s is de verzorging niet zo ingewikkeld.

Verlichting

Intensief, diffuus licht zorgt voor een weelderig bladerdek en een uitbundige bloei. Als het niet mogelijk is om de hortensiapot op een vensterbank op het zuiden of westen te zetten, kunt u de daglichturen kunstmatig verlengen door meer licht te geven. De brandende zon veroorzaakt onherstelbare bladverbranding, en langdurige afwezigheid van zonlicht doet de struik er levenloos uitzien.

Water geven

Hortensia’s houden van vocht. Bevochtig de grond bij de eerste tekenen van uitdroging. Het water mag echter niet in de pot blijven. Het afsterven van het wortelstelsel en vervolgens van het gehele bovengrondse deel zal overstroming veroorzaken, waardoor de bloem gedurende enkele dagen in de pot zal “drijven”. Bij warm, droog weer zal de struik “dankbaar” zijn voor het sproeien met een sproeier. Laat geen waterdruppels op de bladeren achter om brandwonden en het vrijkomen van zouten uit het water te voorkomen.

Temperatuurregimes

De behoefte aan constante warmte is waarschijnlijk het belangrijkste aspect van de verzorging van hortensia’s. Bovendien kan koude wind van ramen of tocht hem doden. De optimale temperatuur om de plant in leven te houden en de knoppen te laten vormen, varieert van +25 °C tot +300 °C. In de winter, wanneer de struik “slaapt”, mag de temperatuur niet onder +160 C dalen.

Bodem

De hortensia geeft de voorkeur aan een zure grond. Als de struik wordt “gedwongen” om in een alkalisch milieu te groeien, zullen de bladeren geel beginnen te verkleuren en afvallen. De potgrond kan worden gekocht in gespecialiseerde winkels of u kunt uw eigen potgrond maken. U hebt graszoden, bladaarde, turfstrooisel en grof zand nodig in een verhouding 2:1:1:0,5.

Meststof

De plant moet worden bemest wanneer de knoppen zich vormen. Het gaat hoofdzakelijk om complexe organische en minerale meststoffen die als waterige oplossingen moeten worden toegediend en moeten worden stopgezet wanneer de winterrustperiode begint.

Verpotten

Hortensia’s moeten één keer per jaar in het voorjaar opnieuw worden geplant en de hardhoutscheuten moeten tegelijkertijd worden gesnoeid. Koop een nieuwe, iets grotere pot en vul die met verse potgrond en gooi de pot weg waarin de bloem het hele vorige jaar heeft gestaan.

Hortensia ziekten

Helaas stellen bloemisten vast dat hortensia’s zeer kwetsbaar zijn voor diverse ziekten en plagen wanneer ze in het midden van de atmosfeer worden geteeld. Sommige problemen kunnen gemakkelijk worden verholpen door de omstandigheden aan te passen, maar een holistische aanpak is niettemin vereist.

Er zijn veel dingen te overwegen wanneer hortensia bladeren geel worden:

1. Te veel vocht. Omdat het een vochtminnende plant is, houdt hij niet van water. Als er te veel water in de pot zit, worden de bladeren geel en krullen op en vallen af.
2. Veelvuldige tocht. Zelfs wanneer er geen actieve luchtbeweging is rond de pot van de hortensia, kan een lichte tocht schade veroorzaken. Geel verwelkende bladeren zijn een signaal om te veranderen.
3. Een tekort aan mineralen. Als de plant geen meststoffen krijgt, zullen de bladeren verdorren en misvormd raken.
4. Overmatige bloei. Overmatige bloei put de plant uit, waardoor de bladeren steevast geel zullen verkleuren.
5. Vol met echte meeldauw. Een van de meest voorkomende oorzaken van gele bladeren. In het begin van de ziekte verschijnt een enigszins zichtbare grijsachtige patina op de bladeren in de vorm van kleine vlekken, die al snel leiden tot verwelking en verschrompeling.
6. Ring plek. Een bacteriële ziekte die vergeling van de bladeren en een opvallende misvorming veroorzaakt.
7. Ascochytische plek. Resulteert in voortijdig vallende bladeren.

Door schimmelinfecties aangetaste hortensiaplanten manifesteren zich niet onmiddellijk. De bladeren zijn de eerste die tekenen van de ziekte vertonen. Schimmelinfecties kunnen zich vooral verspreiden door slecht verzorgde grond of uit de omgeving.

De volgende worden als de gevaarlijkste beschouwd:

• Tracheomycosis verwelking. De bodemschimmel houdt zich vast op dode plantenresten die in de bodem zijn achtergebleven. Het wortelsysteem wordt als eerste aangetast en wordt zachter en bruin, en gaat geleidelijk rotten.

  Vanuit de rottende wortels stijgt de infectie op via het vaatstelsel van de bloem en vult het hele bovengrondse deel met een pathogene biologische massa. De toevoer van voedingsstoffen wordt dan stopgezet, wat blijkt uit verdorde scheuten, vergelende bladeren en abrupte bloemval. Als u een blad van de zieke plant afsnijdt, zult u een karakteristieke schimmelaantasting aantreffen.

• Witte sclerotiumrot. De schimmel wordt in de bodem aangetroffen in plantenresten. De wortels zijn bedekt met sclerotia, waardoor de toevoer van voedingsstoffen naar het bovengrondse deel van de plant wordt stopgezet. De kroon van de aangetaste bloem wordt bruin, de bladeren vallen af en de scheuten en de stam worden bedekt met een donzig wit plakkaat waarin zich bizar gevormde zwarte sclerotiën vormen.
• Grijze rot. Hortensia’s zijn het meest vatbaar voor deze ziekte. Het wordt veroorzaakt door bodempathogenen die zich in de vorm van zwarte sclerotiën voortplanten. De stengels worden bruin en vlekkerig en de bladeren verschrompelen en vallen af. Op de plekken gaan zweren open, waaruit dode fragmenten tevoorschijn komen, die diepe gaten achterlaten.
• Europese kanker. De infectie wordt vaak geïmporteerd met plantgoed, waardoor letterlijk alle heestergewassen worden aangetast. Er verschijnen lange bruine strepen op de stammen en de stam, de schors droogt uit en barst, waardoor spleten van zweren zichtbaar worden. Het hout wordt vernietigd, en de stengels en bladeren worden levenloos. De infectie circuleert in de geïnfecteerde plant, waardoor zij wordt overgedragen op het plantgoed.
• Tuberculose schors necrose. Een veel voorkomende infectie van heesterplanten die necrose van scheuten en stam veroorzaakt. De voortschrijdende ziekte is te herkennen aan bruine verdorde scheuten en verschrompelde bladeren. De roodachtige knobbels die beginnen uit te spatten, kunnen niet langer over het hoofd worden gezien. De aangetaste plant is een gevaar voor anderen.
• Phyllosticta spp. De bovengrondse delen van hortensia’s worden bedekt met donkerrode vlekken die bladeren en scheuten in een necrotische massa veranderen en een stoffige afscheiding van sporen geven.

Als de oorzaak van een aantasting niet wordt begrepen, is het gevaarlijk om zelf maatregelen te nemen, omdat dit kan leiden tot de onmiddellijke dood van de plant.

Plagen van de hortensia

Er zijn veel plagen waaraan hortensia’s vaak worden blootgesteld. Ze zijn niet moeilijk te identificeren. Naast mijten en wormen worden hortensia’s vaak aangetast door druivenslakken en naaktslakken, die de hele wortelzone aantasten.

Van de kleine zuigende parasieten kunnen de volgende soorten de bloem aantasten:

• Kas trips;
• spintmijt;
• bladluizen (pelargonian, bobwhite, greenhouse aphid);
• schurft;
• penningkruid;
• Bedwantsen (bessenwants, weidewants, boomwants);
• paddenblad kever;
• Brandnetelsnuitkever;
• bladhaantjes;
• guldenroede;
• mosstaartherten;
• longhorn mug;
• oorwurmen;
• galm aaltje.

De plagen tasten de bladplaten aan, vervormen de stengels en vernietigen het wortelstelsel. Als het niet behandeld wordt, zal de bloem afsterven.

Behandeling en preventie

De eerste vraag die wordt gesteld door beginnende telers die een probleem vermoeden met hun hortensia, is waarom de bladeren geel worden. Gewoonlijk zal een reeds gevorderde ziekte zich met een dergelijk symptoom aankondigen. De beste handelwijze moet worden gekozen naar gelang van de onderliggende oorzaak.

Dus, nadat tocht en onjuist water geven volledig zijn vermeden, moeten de grond in de pot en de conditie van het wortelstelsel en de scheuten worden geïnspecteerd. Als ongedierte wordt aangetroffen, behandelen met fungiciden en insecticiden, afhankelijk van het soort ongedierte. In de meeste gevallen zal een 1%-oplossing van Bordeaux-vloeistof, die bij elke bloemist te koop is, een goed effect hebben.

Vergeeling en verwelking van de bladeren wijzen vaak op een tekort aan ijzer in de bodem. Deze toestand wordt chlorose genoemd. De zuurgraad kan worden gestabiliseerd door aan de losgemaakte grond een azijnoplossing toe te voegen in de verhouding van 1 theelepel azijn per 10 liter water. Een oplossing van citroenzuur of oxaalzuur geeft het gewenste effect. Een bereide oplossing van ferovita is verkrijgbaar bij bloemisten.

Als bovendien op het juiste moment minerale meststoffen worden toegevoegd, herstellen de hortensia’s zich snel en verhogen zij hun sierwaarde. Dit gebeurt echter alleen als het wortelsysteem in een normale toestand blijft. Rotting van de wortels leidt tot onomkeerbare processen en de dood van de bloem. Het is niet raadzaam te proberen een plant te regenereren uit wortelscheuten of stekken waarin een pathogene infectie al is voortgeschreden.

Bladetende en zuigende plagen kunnen productief worden bestreden met zowel folkloristische methoden als speciale preparaten. Grote kevers en rupsen die hun poppen in “huisjes” van gedraaide bladeren hebben, mogen alleen met de hand worden verwijderd. Gebruik wattenstaafjes of sponzen gedrenkt in insecticide om de bladplaten en scheuten schoon te vegen.

Het meeste ongedierte is ‘bang’ voor de huishoudzeepoplossing. Let op: zeep met bijtend bleekwater mag niet worden gebruikt – dit zal de bloem samen met de insecten doden.

Om de verspreiding van verschillende hortensiaziekten te voorkomen, is het aan te bevelen om bij het eerste vermoeden te sproeien met een oplossing van de preparaten:

• “Pureflower”;
• “Cumulus”;
• “Tiovit Jet”.

Als u ontdekt dat uw hortensia aangetast is door galmuggen die zich over het hele wortelstelsel verspreiden, moet u ze verbranden.

Sommige hortensiaziektes worden overwonnen door insecten en vogels, die het ongedierte direct van de bladeren en scheuten eten. Op dit soort “genezing” kan worden gerekend als de plant bij warm weer naar een open ruimte wordt verplaatst.