De binnengusmania bloeit in de herfst-winterperiode, die bijzonder arm is aan heldere natuurlijke kleuren. Van de ongewone bloem met zijn heldere bloeiwijze kan men tot drie maanden genieten.
Bij een goede verzorging thuis kan deze tropische epifyt gedurende zijn hele levenscyclus met succes groeien op breedtegraden ver van de evenaar.
Vaak wordt de transliteratie naam gusmania gebruikt, die wordt beschouwd als even waar als gusmania.
Beschrijving van de kamerplant gusmania
Guzmania (bromeliaceae guzmania) is een opvallend lid van de talrijke tropische epifytenfamilie der bromelia’s (Bromeliaceae). Deze planten zijn geen bodembedekkers en groeien op boomstammen, takken. De dunne luchtwortels klampen zich vast in spleten in de schors, verstopt onder mos en een dun laagje plantenresten.
Een dergelijke aanpassing is alleen mogelijk in tropische wouden met een hoge vochtigheidsgraad en stabiele luchttemperaturen die niet onderhevig zijn aan drastische veranderingen. De belangrijkste leverancier van vocht aan het wortelsysteem zijn de lange, leerachtige bladeren. Ochtenddauw rolt over de bladeren in een losse rozet, en bevloeit het wortelsysteem.
Onder natuurlijke omstandigheden zijn de linguïdale bladeren vaak 60 centimeter lang en drie tot vijf centimeter breed. In de inheemse bloementeelt worden de bladeren van de gusmania niet langer dan 40 centimeter. De kruidachtige plant die op een vensterbank wordt gekweekt, wordt ook niet hoger dan 40 centimeter.
De meeste soorten bromeliaceae guzmania vormen een eigenaardige stengel uit een groeiende rozet van bladeren.
Een rechtopstaande steel komt uit het centrum van de rozet. De complexe pluimvormige bloeiwijze is niet van grote decoratieve waarde. Gusmania heeft de voorkeur van bloemisten gewonnen door de ongewoon heldere kleur van de schutbladeren.
De felgekleurde schutbladeren blijven drie maanden staan, ongeacht hoe lang de bloeiperiode duurt.
Verscheidene soorten bromelia-epifyten zijn zeer populair geworden in de bloementeelt binnenshuis.
Verscheidenheid aan soorten van kamerplant Gusmania
Verscheidene soorten gusmania hebben zich aangepast aan de thuisteelt. De tropische epifyt is ook door de kwekers niet verwaarloosd. Sommige soorten hebben heldergroene sierbladeren met witte of gekleurde nerven. De kleur van de schutbladeren varieert van rood tot geel, en zelfs van donker kastanjebruin tot warm oranje.
Ongeacht de variëteit is de agronomie van de gusmania typerend, zoals voor elke tropische epifyt. De meest voorkomende soorten in groene huiscollecties zijn bloedrood, mozaïek, Donnell-Smith, linguaal, Nicaraguaans, enkelvoudige aar, Diana.
Gusmania riet
De meest voorkomende in huiscollecties zijn de opvallende vertegenwoordigers van deze soort. De waarde van de plant lijkt te liggen in haar grote variabiliteit. De jonge scheuten vertonen vaak onverwachte bloeikleuren die niet typisch zijn voor het moederexemplaar.
Als kamerplant bereikt hij een hoogte van 35-40 centimeter.
De groene, tongvormige bladeren zijn 40 centimeter lang en drie tot vier centimeter breed. De bloeiperiode duurt van januari-februari tot maart-april. De rechtopstaande bloemstengel heeft tot 30 felgekleurde bladeren.
Kenmerken van het microklimaat voor guzmania en verlichting
Thuisverzorging voor tropische epifyten is het nabootsen van de natuurlijke groeiomstandigheden.
De basisregels van de agronomie voor alle bromeliaceae guzmania-soorten vereisen onderhoud:
- Vochtigheid en luchttemperatuur;
- Het planten in een geschikt substraat;
- Water geven;
- Juiste verlichting van de epifyt.
Epifyten die in schorsspleten van bomen groeien, worden nauwelijks blootgesteld aan de directe stralen van de tropische zon. Evenzo vereist guzmania diffuus licht in de flat. De beste oplossing is om de plant op een raam op het oosten of westen te zetten.
Op een noordelijk raam zal de gukmania niet bloeien en het middaglicht op een zuidelijk raam zal vaak zonnebrand veroorzaken op de bovengrondse delen van de plant.
Ervaren bloemisten maken gebruik van kunstmatige verlenging van de daglichturen voor tropische planten. De daglichtlampen worden 50-60 centimeter boven de plant geplaatst. Aangezien de planten zich dan in hun actieve vegetatieve fase bevinden, moet het daglicht ten minste 10-12 uur duren.
Vochtigheid en luchttemperatuur
Epifyten hebben een hoge luchtvochtigheid nodig omdat hun wortels slecht ontwikkeld zijn.
Ze halen hun meeste vocht uit de omringende atmosfeer. De luchtvochtigheid moet ten minste 70% zijn. De plant reageert zeer goed op het besproeien van zijn bladeren met zacht water uit een sproeier.
Ook kruiken met water in de nabijheid van de guzmania helpen de lucht te bevochtigen. Het is toegestaan water in de bak te laten staan, mits de vaas wordt verhoogd om te voorkomen dat het substraat te nat wordt.
De omgevingstemperatuur is afhankelijk van de vegetatieperiode van de epifyt. Tijdens de rustperiode, die na de bloeifase optreedt, een temperatuur van +18+20°C aanhouden. Tijdens de actieve vegetatiefase moet de temperatuur +22+24°C bedragen.
De tropische plant reageert zeer negatief op plotselinge temperatuurschommelingen en tocht.
Zomerkweek op beschutte terrassen of gesloten balkons is toegestaan, mits het niet te koud wordt en niet aan regen wordt blootgesteld.
Watergift voor de gusmania
Een goede watergift is bijna de belangrijkste voorwaarde voor een succesvolle teelt. Zonder te weten hoe de epifyt moet worden verzorgd, is het heel gemakkelijk om waardevolle exemplaren te verliezen. Onder natuurlijke omstandigheden is de plant afhankelijk van de ochtenddauw die door zijn lange bladeren in een losse rozet wordt opgevangen.
De bloemist zal een speciale methode van water geven onder de knie moeten krijgen om de gusmania te laten groeien.
Hard leidingwater is totaal ongeschikt voor het besproeien van de epifyt en vereist speciale voorbehandeling. Regenwater of smeltwater zijn de beste opties. Thuis moet leidingwater ten minste drie dagen in een open bak staan om het chloor te laten verdwijnen.
Hard water kan worden onthard door het te koken om zouten en andere onzuiverheden te doen neerslaan.
Gusmania moet vaak water krijgen, ten minste twee tot drie keer per week. Geef in de zomerhitte vaker water en controleer de toestand van het plantsubstraat. Geef de epifyt water met een gieter of kan met een smalle hals. Het water wordt in een dun straaltje in de losse bladrozet gegoten, vanwaar het het wortelstelsel zal bereiken.
Het water dat in de bladtrechter blijft, wordt bij warm weer niet verwijderd en moet worden afgetapt wanneer de luchttemperatuur lager is dan +20°C.
Andere bewateringsmethoden worden niet aanbevolen tot de bloeifase is voltooid. Het is zeer belangrijk niet te veel water te geven of het plantgoed te laten uitdrogen, aangezien epifyten niet het vermogen hebben om vocht op te slaan.
Vaas en substraat voor het planten van de gusmania
Het substraat voor het kweken van epifyten moet een hoge beluchtingsgraad hebben om zuurstofgebrek van het wortelsysteem te voorkomen. De grond mag ook geen vocht ophopen. Vul daartoe de plantcontainer voor een derde of meer met een drainagemengsel.
Gusmania heeft een compact wortelstelsel, zodat het gebruik van grote plantcontainers onaanvaardbaar is. De optimale vaas voor de epifyt moet voldoende breed en laag zijn. Een horizontaal georiënteerde pot zorgt ervoor dat de omstandigheden van het wortelsysteem de natuurlijke zo dicht mogelijk benaderen.
Kant-en-klaar substraat voor epifyten is verkrijgbaar in de gespecialiseerde handel.
Ervaren kwekers maken hun eigen potgrond door gelijke hoeveelheden van de volgende ingrediënten te mengen:
- Rivierzand;
- Fijngestampte turf;
- Graszoden;
- Fijngestampte sphagnum;
- Pijnboomschors.
Het wordt sterk afgeraden om een pas gekochte plant overhaast te verplanten.
De tropische gast heeft minstens twee weken nodig om zich aan te passen aan het nieuwe microklimaat. Voor het eerst kan het nieuwe exemplaar veilig groeien in zijn transportvaas en substraat. Het is uiterst belangrijk dat het waterpeil even hoog blijft als voorheen.
Het verpotten gebeurt door overplanten, om beschadiging van het wortelstelsel te voorkomen. De epifyt heeft een onderontwikkeld ondergronds deel en elke beschadiging aan de wortels kan fataal zijn. De eerste voorzichtige watergift moet onmiddellijk na het verplanten worden gedaan.
De eerste drie jaar elk voorjaar verpotten. Daarna komt de plant in de bloei- en vermeerderingsfase.
Voederregime voor Hussmania
Voed de epifyt met een oplossing van mineralencomplex voor orchideeën. De concentratie van het gebruiksklare mengsel moet een vierde zijn van die welke in de gebruiksaanwijzing wordt aanbevolen. Giet de wateroplossing voorzichtig in de bladtrechter terwijl u water geeft. Bemest de kamerplant in de zomer hooguit één keer per maand.
Stikstofmeststoffen zijn gecontra-indiceerd.
Er moet op worden gelet dat het stikstofgehalte van de meststof zo laag mogelijk is.
Bloei en vermeerdering van Hysmania
De kamerplant groeit langzaam en komt pas in de bloeifase als het groene gedeelte volledig is ontwikkeld. De bloei begint gewoonlijk in het derde groeijaar. De bloeifase duurt ten minste drie maanden, waarna het groene deel van de plant begint af te sterven.
Na de bloei moet de stengel voorzichtig worden verwijderd, zodat de plant kan beginnen met de vorming van haar nakomelingen.
Het verwelken van het bovengrondse deel van de plant na de bloei is de natuurlijke vegetatieve cyclus van deze kamerplant. De temperatuur en de vochtigheid moeten op het oude peil worden gehandhaafd. De wijze van bewateren moet worden aangepast.
Geef de gusmania na de bloei zachtjes water volgens de topbevloeiingsmethode.
De tropische epifyt vermeerdert zich, zoals veel van zijn kwekers, door zogenaamde babyplantjes. Tegelijk met het verwelken van de groene bladeren, ontwaken de slapende knoppen van het wortelstelsel. Jonge scheuten vormen zich rond de moederplant.
De dochterplanten bouwen hun eigen wortelstelsel op dankzij een matige besproeiing van het substraat. Na verloop van tijd worden de nakomelingen met een scherp mes van de moederplant gescheiden en in aparte vazen geplant. Succesvolle beworteling vindt plaats in een mengsel van zand en turf.
