Barleria is een groenblijvende heester waar bloemisten dol op zijn vanwege het heldere groen en de prachtige bloemen. In de volksmond wordt hij “Filippijns viooltje” genoemd, maar hij heeft niets te maken met de Filippijnen of met viooltjes. De bijnaam is vermoedelijk te danken aan de tropische oorsprong en de gelijkenis met de bloem.
Beschrijving
Het is genoemd naar een Franse botanicus, Jacques Barrelle. Hij was een Dominicaanse broeder die diende als secretaris van generaal Tommaso en zo veel over de wereld reisde. Op zijn reizen bestudeerde hij de flora, maar al zijn onderzoek werd door brand verwoest. Later, toen Charles Plumier de bloem beschreef, vernoemde hij haar naar de wetenschapper, en Carl Linnaeus, toen hij een classificatie van planten samenstelde, behield de naam.
Barleria behoort tot de Acanthusfamilie en kent ongeveer 250 variëteiten. In zijn natuurlijke omgeving komt hij voor in Afrika, Azië, Amerika en Oost-India. De stengels zijn meestal zacht en buigzaam, maar sommige variëteiten kunnen kaarsrecht en zelfs stekelig zijn. Ze groeien snel en kunnen tot 1,2 m hoog worden.
De bladeren zijn meestal dicht, fluweelachtig donker smaragdgroen, in paren aan de stengels bevestigd. De bladstelen zijn bedekt met haren en stekels. De scheuten dragen aarvormige bloeiwijzen, waarin kleine knoppen met 5 afgeronde bloemblaadjes bloeien. Ze hebben de vorm van klokken of grammofoons. De schutbladen lijken op borstelige schutbladeren, maar er zijn geen pedicellen.
De bloemblaadjes kunnen wit, blauw, rood, beige, paars, geel of mauve zijn. Er zijn zowel monochrome als gestreepte varianten. De bloei begint gewoonlijk in februari en elke knop blijft maar een paar dagen zitten. Maar omdat de bloemen elkaar vervangen, duurt het tot het einde van de zomer. Na de bloei vormen zich peulen of capsules die lichtbruine zaden voortbrengen.
Populaire soorten
Van alle variëteiten zijn er enkele die de liefde van bloemisten meer hebben verdiend dan andere.
| Bekijk | Beschrijving |
| Barleria kam | Struik 0,9-1,2 m hoog; opgaande scheuten, stengels stekelig, bladeren heldergroen ovaal; bloemen lichtblauw, roze of wit. |
| Barleria kruipend | Kleine struik met kruipende scheuten en dicht donkergroen blad; knoppen rood of purper. |
| Barleria trapensis | Een compacte struik waarvan de bloemen heldergele bloemblaadjes hebben. |
| Barleria lanceolata | Een middelhoge struik (80 cm) met lichtgroen blad en heldergele knoppen. |
| Barleria wolfsbane | Een kleine plant (60×60) met afgeplatte, stekelige stengels met heldergroene bladeren met een roodachtige nerf in het midden, bloemen geel. |
| Barleria afgestompt | Het is een ronde struik van ongeveer 80 cm hoog, de bladeren zijn bedekt met darmvlokken en de bloemen zijn blauwpaars van kleur. |
| Barleria donnica | Een struik, tot 120 cm hoog, met brede bladeren met evenwijdig ingedrukte nerven en goudgele bloemen. |
| Barleria sulphurifolia | Een grote plant met witte buisvormige bloemen en grijsgroene, fluweelachtige bladeren. |
| Barleria bristleifolia | Een heester met cilindrische bruin gebosseleerde stengels, eironde bladeren en purperrode bloemen. |
| Barleria eleganta | Een kleine struik met sneeuwwitte knoppen. |
Aanplant en verzorging
Barleria’s behoren niet tot de lastige planten, dus ze zijn gemakkelijk te verzorgen, zelfs voor onervaren bloemisten.
Planten en verplanten
De plant heeft een losse, voedzame potgrond met as nodig voor actieve groei. De pH moet tussen 5,6 en 7,5 liggen.
Een kleine pot met drainagegaten is geschikt voor de teelt en moet bij het verplanten worden vervangen door een grotere pot.
Drainage is een must tijdens het planten om te voorkomen dat de wortels van de plant gaan rotten. Keramiekscherven, geëxpandeerde klei, gebroken bakstenen, kiezelstenen enz. kunnen worden gebruikt.
Verpot de plant één keer per jaar – in het voorjaar. Dit gebeurt door verplanten met de kluit intact.
Verlichting
Een vensterbank met veel licht is de beste plaats voor de bloem. Maar omdat deze tropische schoonheid geen direct zonlicht verdraagt, kan ze het best aan de west- of oostkant worden geplant.
In gevallen waar licht:
- Niet genoeg – bladeren strekken zich omhoog, bloei stopt;
- Te veel – de plant verliest zijn glans.
U kunt de pot ook achter in de kamer laten staan – de bloem zal het ook goed doen bij kunstlicht.
Temperatuur
Barleria is een warmteminnende plant, dus in de lente en de zomer moet de temperatuur in de kamer waar ze staat worden gehandhaafd op 18-20°C, in de herfst en de winter – 15-17°C. Dit verschil is te wijten aan de rustperiode van de bloem, wanneer de stofwisselingsprocessen worden vertraagd en voedingsstoffen worden geaccumuleerd. Dit verschil is te wijten aan de rustperiode van de bloem, wanneer haar metabolisme vertraagt en voedingsstoffen worden opgeslagen.
Bewatering en vochtigheid
Het Filippijns viooltje moet water krijgen als het substraat volledig is uitgedroogd, anders is er kans op rotting van de wortels. In de winter moet de regelmatigheid van het besproeien worden teruggebracht tot 2 keer per maand. Voor de procedure mag alleen zacht gedestilleerd water worden gebruikt, hetzelfde geldt voor het sproeien. Droge lucht is niet slecht en de optimale luchtvochtigheid is 50%.
Snoeien
De plant groeit snel, dus regelmatig snoeien is toegestaan, waarbij hij elke vorm kan krijgen. Als u echter de toppen van alle takken afknipt, zullen er geen bloemen zijn – de bloeiwijzen worden juist daar gevormd. De aanbevolen frequentie is derhalve eenmaal per jaar (begin zomer).
Meststof
Met de bemesting van barberry’s moet in het voorjaar worden begonnen, na het verschijnen van nieuwe bladeren en knoppen. Er moeten zowel organische als minerale meststoffen worden gebruikt. Mest en bloeiende plantenmengsels met een hoog fosforgehalte kunnen voor de procedure worden gebruikt. De bemesting moet van het voorjaar tot het najaar om de veertien dagen worden uitgevoerd; in de winter maximaal één keer per maand, maar het beste is om bemesting helemaal te vermijden.
Mogelijke moeilijkheden
Bij het kweken van een plant is het mogelijk dat men verwelkingsziekte krijgt. Dit wordt vaak veroorzaakt door ongedierte zoals spint en schubmijt. De belangrijkste tekenen van hun aanwezigheid zijn:
- Vergeeling van de bladeren en het geleidelijk afvallen ervan;
- De zeepok stopt met zijn groei en ontwikkeling;
- bruine vlekken aan de onderkant van de bladeren;
- de aanwezigheid van kleverige spinnenwebben;
- Het verschijnen van een groot aantal muggen in de buurt van de pot.
Als de eerste symptomen worden waargenomen, moet u onmiddellijk actie ondernemen:
- Reinig de bladeren met een spons gedrenkt in een milde zeepoplossing.
- Geef de plant een warme douche (bedek het substraat met plastic).
- Behandelen met insecticide.
- Laat het uit het zonlicht drogen.
Herhaal de behandeling na 7-10 dagen indien nodig.
Soms bloeit de plant lange tijd niet. Om het proces te stimuleren, kan de pot gedurende 10 dagen op een donkere plaats worden gezet. Zo kunnen de bladeren het nodige zetmeel opbouwen.
Propagate
In de natuur wordt de zeepok vermeerderd door zaden, maar in huis kan naast deze methode ook gebruik worden gemaakt van stekken.
Zaden
De peulen moeten worden geoogst voordat ze opengaan en hun inhoud door de kamer verspreiden – ongeveer 2 weken na de bloei. De zaden moeten in die tijd de tijd hebben gehad om te rijpen. De zaden worden gewoonlijk in het voorjaar gezaaid.
- Verzamel de zaden in een doos en laat ze uitdrogen.
- Dompel de dag voor het planten in een mangaanoplossing – dit zal ziekten en plagen verdrijven.
- Vul de container met zwarte aarde.
- Zaaien.
- Maak een kas.
- Bewaren bij een temperatuur van 19°C.
Een paar weken later zouden de zaailingen moeten verschijnen. Nadat de eerste paar blaadjes zijn gevormd, moeten de scheuten één voor één in kleine potjes worden uitgezet. Wanneer ze ouder zijn, moeten ze worden overgeplant in een volgroeid substraat en moeten de uiteinden worden afgeknipt (hierdoor vertakken ze beter).
Stekken
Stekken moet gebeuren in de zomer, na de bloei van de plant. De meest levensvatbare stam moet worden uitgekozen en een klein takje moet (schuin) worden afgeknipt om stekken te maken. Er zijn nog twee mogelijkheden:
- Eerst – zet de stekken in warm water, wacht op het ontstaan van wortels en plant ze dan in het substraat.
- De tweede – beworteling moet onmiddellijk in nat zand worden uitgevoerd, terwijl het beter is de zaailing voor de eerste keer “onder de kap” te houden, d.w.z. af te dekken met een pot of een doorgesneden plastic fles. Zodra de plant wortel heeft geschoten, moet ze worden verplant volgens de verplantingsmethode.
Barleria die op deze manier wordt vermeerderd, zal nog in hetzelfde jaar beginnen te bloeien.
“Hetheeft vele voordelen: een breed scala aan kleuren, eenvoudige verzorging, gebruik in bloemstukken en als een ampelplant. Het heeft ook geneeskrachtige eigenschappen en wordt gebruikt om pijnstillende en vermoeidheidsverlichtende balsems te maken.
