De Altai honingtomaat uit de Rostov-collectie heeft zijn naam niet voor niets: het is een zeer smakelijke geeloranje tomaat, die in staat is vruchten te dragen, ook onder niet de meest gunstige klimatologische omstandigheden. Bij het kopen van de zaden mag het ras niet worden verward met de Oekraïense “Altai honey” – ook vrij goede tomaten, maar niet alleen verschillend van kleur, maar ook in vele andere kenmerken.
Inhoud van de pagina
Beschrijving
Altai honing – een tomaat, die snel aan populariteit gewonnen onder de binnenlandse tuinders, maar na alles, het was vrij recent gefokt, registratie in het Staatsregister van fokken prestaties van de Russische Federatie geslaagd in 2017. De fabrikant beveelt aan deze tomaat in kassen te telen, bestemd voor particuliere kwekerijen. De tolerantieregio’s zijn bijna alle bestaande regio’s : van het Noorden tot de Noordelijke Kaukasus, van het Westen van het land tot het Verre Oosten. In veel klimatologische streken wordt Altai-honing echter ook op onbeschermde grond geteeld. Onder extreme omstandigheden kan het echter gebeuren dat de vruchten niet goed rijpen, hoewel de variëteit vroeg rijp is.
De plant is determinatief, maar kan anderhalve meter hoog worden, of iets hoger in kasomstandigheden. De bladeren zijn donkergroen, standaard groot, langwerpig en hebben een gemiddeld blad. De vruchten zijn hartvormig en groot, met een gemiddeld gewicht van 250 tot 350 g. De structuur is middelmatig dik en sappig, de ribben op de vrucht zijn tamelijk geprononceerd, met 4 tot 6 zaadcellen, en weinig pitten. Wanneer de tomaten rijp zijn, hebben ze een feloranje kleur (abrikooskleurig) en tegen de rijpingsfase is de donkergroene vlek bij het steeltje bijna verdwenen. Het vruchtvlees heeft dezelfde kleur als de huid.
De geeloranje kleur geeft al aan dat de tomaat gegeten kan worden, maar de smaak openbaart zich pas wanneer de oranje kleur is bereikt: in dit geval wordt de smaak als uitstekend omschreven. Fijnproevers zullen de fruitige smaak van deze tomaten opmerken, met een aangenaam zoete nasmaak. Wanneer ze plat worden gerijpt, komen de voordelen van hun dessertsmaak echter niet volledig tot hun recht. Hij wordt vooral gebruikt als salade; er kan tomatensap of pasta van worden gemaakt, maar de kleuring is ongewoon.
Volgens officiële gegevens bedraagt de opbrengst in de kas 6,8 kg/m2. Met intensieve verzorging zullen de telers iets smakelijker vruchten oogsten. De ziekteresistentie van het ras is bovengemiddeld, maar het is noodzakelijk om de aanval van plagen zorgvuldig in de gaten te houden.
De Altai-honingtomaat van Oekraïense selectie is niet geregistreerd in het staatsregister van de Russische Federatie. Het is een onbepaalde variëteit, met krachtig spreidende struiken. De vruchten zijn vlezig, van dezelfde vorm en grootte, karmozijnrood gekleurd. De opbrengst is iets lager dan bij de Russische variant, maar de smaak is ook uitstekend.
Plussen en minnen
De belangrijkste voordelen van de Altai honingtomaat zijn:
- uitstekende dessertsmaak van volledig rijp fruit;
- grootvruchtigheid;
- goede opbrengst;
- geen barsten in de tomaten;
- goede transporteerbaarheid;
- hoge weerstand tegen ziekten.
De nadelen die tuinders noemen zijn:
- onmogelijk om echt smakelijke vruchten te krijgen in de volle grond in problematische klimaatzones;
- de noodzaak van een goede vormgeving van de struik en de installatie van stevige steunen;
- de sterke afhankelijkheid van de vruchtkwaliteit en -kwantiteit van de bodemvruchtbaarheid.
Ondanks alle genoemde nadelen is dit ras ongetwijfeld een van de beste recente innovaties in de groep van vroegrijpe slatomaten.
Groei-eigenschappen
Ondanks de vroege rijpheid van de Altai-honingtomaat wordt het rechtstreeks zaaien van zaden in het bed door tuinders niet toegepast, tomaten worden gekweekt via het zaailingstadium. Het spruiten vindt plaats bij het verschijnen van 1-2 echte bladeren. Het planten gebeurt op de leeftijd van 55-60 dagen. Gewoonlijk is tegen die tijd het eerste bloemtrosje al aan de struik gevormd. De plantdichtheid is drie planten per vierkante meter. Trellises of stevige palen van ongeveer 1,5 m hoog zijn verplicht.
De aanbevolen methode van vorming is twee stengels, waarbij de stengels op tijd worden verwijderd. Bij deze tomaat worden niet alleen de stengels vastgebonden, maar ook, naarmate ze zwaarder worden, de vruchtborstels. Tijdens de bloemknopzetting, de bloei en de vruchtgroei mag de grond niet uitdrogen. Naarmate de kleur van de tomaten zich ontwikkelt, moet minder water worden gegeven. De bemesting vindt om de twee weken plaats: eerst met cowpea-infusie, daarna met minerale meststoffen.
“Altai honey” is de naam van twee bestaande tomatenrassen. Beide zijn vrij goed, maar alleen de geel-fruitige is in ons land geregistreerd. Het heeft de dessertsmaak van grote tomaten en heeft niet voor niets snel aan populariteit gewonnen onder datsja-eigenaars in alle regio’s.
