Acalifa neemt een bijzondere plaats in onder de exoten voor binnen – hij wordt niet alleen gewaardeerd om zijn decoratieve bladeren, maar ook om zijn ongewone bloeiwijzen, waaraan hij zijn tweede naam te danken heeft – vossenstaart. Tot dusver winnen deze planten in ons land nog maar aan populariteit, maar ze zijn nu al wijd en zijd bekend om hun spectaculaire uiterlijk en pretentieloze verzorging.
Inhoud van de pagina
Beschrijving
Acalypha is inheems in de tropische wouden van Zuidoost-Azië, Australië en Oceanië. Hij behoort tot de familie der Molochaceae en omvat een geslacht van ongeveer 250 soorten. Zijn naam betekent “brandnetel” in het Grieks, vanwege de gelijkenis van zijn bladeren.
Kijk maar eens!
Acalifa werd in 1898 als kamerplant geïntroduceerd.
De bloemgrootte is afhankelijk van de soort: er zijn zowel kleine (30-70 cm) exemplaren in pot, als grote struiken die wel 3 m hoog worden. Qua uiterlijk kan het geslacht in twee groepen worden verdeeld:
- Planten met pluizige hangende bloeiwijzen die lijken op de staart van een vos.
- Struiken met helderrode, roodbruine, bronsgroene en gevlekte bladeren.
De eerstgenoemde zijn aantrekkelijk door hun langdurige bloei, waarbij kleine helderrode knoppen verschijnen. Ze staan in aarvormige bloeiwijzen van 4 tot 50 cm lang. Deze laatste worden gekenmerkt door hun sierlijke eironde, fijn getande bladeren. Ze vormen bloeiwijzen die onooglijk en bijna onopvallend zijn. Beide worden actief gebruikt in de sierteelt.
Aanplant en verzorging
De regels voor de verzorging van alle Acalifa-soorten zijn dezelfde. Het belangrijkste is om voorzorgsmaatregelen te nemen bij het uitvoeren van verschillende procedures, aangezien de plant giftig is.
Planten en verplanten
De struik heeft lichtzure lichte losse vruchtbare grond nodig. Het kan worden bereid in gelijke verhoudingen van turfgrond, humus, turf en zand. Drainage is ook een must in de pot.
De frequentie van het verplanten hangt af van de leeftijd van de plant: jonge planten moeten jaarlijks worden verplant, oudere planten om de 3-4 jaar. Houd er echter rekening mee dat de plant niet langer dan 4 jaar mag worden gekweekt, omdat hij dan sterk gaat uitrekken en zijn aantrekkelijkheid verliest.
De beste tijd voor het verpotten is de lente, wanneer de planten zich in een actieve groeifase bevinden. Het verpotten dient bij voorkeur te geschieden door verplanten, waarbij bijzonder grote exemplaren met 50% worden gesnoeid.
Locatie en licht
Acalifa geeft de voorkeur aan helder diffuus licht, dus ramen op het oosten of westen zijn ideaal. Als de bloem op een zuidelijke vensterbank wordt gelaten, zal zij zonnebrand krijgen of op een noordelijke vensterbank dof worden. Zet de pot tijdens de warmere maanden in de frisse lucht en laat hem in de halfschaduw staan, zodat hij beschermd is tegen tocht en plotselinge windvlagen.
Temperatuur
De vossenstaart is een warmteminnende plant. In de zomer is het er aangenaam bij een temperatuur van 20-25°C, maar overschrijdingen tot 27°C zijn toegestaan. In de winter moet u de temperatuur op 17-18°C houden – bij lagere waarden kan de bloem afsterven. Abrupte temperatuursveranderingen worden niet getolereerd.
Bewatering en vochtigheid
Acalifa wordt gekenmerkt door snelle groei en heeft daarom veel vocht nodig. Tijdens het warme seizoen moet overvloediger worden gesproeid dan in de winter. In beide gevallen is het echter belangrijk om een regelmatig bewateringsschema aan te houden. Hoe hoger de temperatuur in de kamer, hoe vaker dit moet gebeuren.
Hint!
Tussen de irrigaties door moet het substraat tot 0,5 cm diep kunnen drogen.
Het substraat moet altijd matig vochtig worden gehouden – de lysoïde is zeer gevoelig voor zowel droogte als overbewatering. Zelfs een kortstondig gebrek aan water kan bladeren doen afvallen en een teveel aan water kan leiden tot verrotting van het wortelstelsel.
De tropische oorsprong van de struik bepaalt zijn liefde voor een hoge luchtvochtigheid – die moet ten minste 75% bedragen. Het vereiste niveau kan worden bereikt:
- Met een luchtbevochtiger;
- Door de pot in een pan met natte kiezels of kleikorrels te leggen;
- Regelmatig water geven.
Het houden van de plant in droge omstandigheden gaat ten koste van de sierwaarde en de immuniteit van de plant.
Voederen
Acalifa moet gevoed worden:
- sierbladige vormen – van maart tot september met tussenpozen van twee maanden;
- bloeit het hele jaar door (in het voorjaar en het najaar tweemaal per maand; in de winter eenmaal per twee maanden).
Zowel samengestelde meststoffen als organische meststoffen kunnen worden gebruikt. Het is zeer belangrijk op de dosering te letten: de hulstkever verdraagt te veel voedingsstoffen in de grond en een tekort aan voedingsstoffen heeft een negatief effect op de bloei.
Snoeien
Snoeien is een van de belangrijkste verzorgingsmaatregelen voor het acalife. Bij jonge planten worden de uiteinden van de scheuten gesnoeid om de uitstoeling te stimuleren en overmatige uitgroei te voorkomen. Volwassen planten hebben ook verjonging nodig:
- Kort de struik in tot 20-30 cm.
- Dek af met een plastic zak of een glazen kap.
- Verstuif regelmatig met een oplossing van Zirkoon (2 druppels van het preparaat per 1 l water).
- Ventileer regelmatig.
Zo zal de bloem snel nieuwe scheuten produceren en lang mooi blijven.
Propagatie
Nakomelingen van een struik produceren is niet moeilijk. De plant kan op verschillende manieren worden vermeerderd: door zaad, stekken en vermeerdering.
Zaad.
Het is raadzaam de bloem te kweken met zaad in maart/april. Om dit te doen, heb je nodig:
- Maak een mengsel van bladaarde en zand (1:1).
- Zaai de zaadjes.
- Bewaren bij een minimumtemperatuur van 20°C in een minikelder.
De zaailingen moeten regelmatig worden belucht en besproeid.
Stekken
Deze methode is gebaseerd op het gebruik van vakwerkstekken. Wortelen kan het hele jaar door, maar het verdient de voorkeur om het in het voorjaar te doen.
- Meng het zand en de potgrond in gelijke delen.
- Snijd de stekken in 7-8 cm lange stekken.
- Dompel je onder in een groeistimulans.
- Steek ze in de grond.
- Dek af met huishoudfolie of een pot.
- Regelmatig stutten en water geven.
Na 2 maanden moeten de zaailingen worden gesnoeid. Sierbladerige soorten wortelen beter dan bloeiende soorten.
Stekken
Sommige acalipes zijn bodembedekkende planten. Het is kenmerkend voor hen dat ze in het voorjaar uitlopen en alleen maar hoeven te worden begraven om wortel te schieten. Andere variëteiten kunnen worden vermeerderd door enten, door vanaf de herfst een twijgje in vochtig mos te wikkelen en de nieuwe plant in het voorjaar te scheiden.
Mogelijke problemen
Problemen met Acalifa kunnen zich voordoen als ze niet goed worden verzorgd. De volgende parasieten kunnen op de plant komen door een verminderd immuunsysteem:
- bladluizen;
- wormen;
- Schurft;
- trips;
- wolluizen;
- wittevlieg;
- spintmijten.
Insecticiden moeten worden gebruikt om ze te bestrijden en daarna moeten de onderhoudsomstandigheden worden genormaliseerd. Als de aanbevelingen niet worden opgevolgd, kan er ook een verandering optreden in het uiterlijk van de plant:
- Bladeren worden geel en vallen af – lage temperatuur en vochtigheid;
- verschijnen er vlekken – schimmelziekten;
- bladeren worden bleek – stikstofgebrek of gebrek aan licht;
- Verdorde bladeren – onregelmatig water geven of bij lage luchtvochtigheid;
- verwelking – te dicht substraat.
Het is niet ongewoon dat de Acalifa stopt met bloeien in kameromstandigheden. Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan licht, een rustperiode of overmatige bemesting.
De fuchsbau kan een hoogtepunt van het interieur zijn: zijn exotische uiterlijk is moeilijk te missen. Vooral grote struiken en prachtig bloeiende ampelvormige soorten vallen op. Het is echter belangrijk om voorzorgsmaatregelen te nemen bij de keuze van een bloem, vooral als er kinderen en huisdieren in het gezin zijn.
